Een aantal Magnusleden spaart de laatste jaren actief IML medailles, dit jaar hebben we gekozen voor Engeland,  de tocht in Wellingborrough.

Met de veerpont vertrekken we samen met Helen Roozenburg op zondag 6 mei vanuit Hoek van  Holland met de nachtboot richting Harwich. Dat is al een hele belevenis, een mooie zonsondergang, nog even langs het casino en de taxfree shop en dan naar onze hut. Dat valt nog niet tegen hoor, het is of je in een luxe caravan verblijft. We slapen prima, de zee is heel kalm. Rond vijf uur ‘s ochtends worden we wakker van het getril van de motoren. De ontscheping is om half 7 dus  we draaien ons nog even om. Eenmaal aan land betekent het dat we links moeten gaan rijden, dat is best opletten, maar het gaat prima, voor half 9 zij we al in Cambridge.

Het is een stad met een flink aantal Harry Potter huisjes, mooie universiteitstuinen en een prachtige botanische tuin. Met een appelboom van Isaac Newton.  Wist je hoe hij aan zijn wet van de zwaartekracht theorie kwam…? Nee….? Toen hij tijdens een lunchpauze in zijn tuin een appel uit de boom zag vallen, heeft hij daar eens flink over zitten piekeren…..

 

Eind van de middag gaan we vanuit Cambridge op pad naar onze cottages in een glooiend stuk Engeland, met weilanden vol schapen, kraaien  patrijzen en prachtige bloesembomen. Het huisje is erg mooi, helemaal vernieuwd. Hier kunnen we ons een week prima vermaken.

De groep wordt in de loop van de week steeds groter. Op dinsdagavond komt Zeeland aan: Robin Boeijen, Janet Janssen Daalen en Han van de Vreede. Zij reisden  met de boot vanaf Calais naar Dover.

We eten samen en hebben het ’s avonds gezellig. We lopen nog een rondje en ontdekken drie schattige alpaca’s. Janet en Robin zijn al snel hevig bevriend met die dieren.

Woensdag komen Piet van Rooij, Rikie Schellekens, Roos en Hans Wyntjes erbij, ook zij hebben goed gereisd, ze gingen door de treintunnel van het dorp Coquelles bij Calais in Noord-Frankrijk naar Folkestone in Kent. De tunnel is ongeveer 50,5 kilometer lang: 3,3 km in Frankrijk, 9,3 km in het Verenigd Koninkrijk, en 37,9 km onder water. Zij zijn binnen 35 minuten aan de overkant.

Omdat we in Engeland zijn verzorgen Ronald, Helen en ik daar een High tea met een soepje, sandwiches, scones, chocoladesnoeperijtjes en hartige hapjes.

Als donderdag Paul Petersen en Linda van Hest arriveren is de groep compleet! Zij reisden van Duinkerke naar Dover, zo zie je maar, er leiden niet alleen veel wegen naar Rome, er leiden er ook veel naar Engeland.

Op vrijdag schrijven we ons in voor de wandeltocht en doen mee aan de openingsceremonie, compleet met Magnusvlag en in Magnusshirt.

En dan op zaterdagochtend van start. Allemaal gaan we voor 25 kilometer door het veld. Het zijn mooie routes door glooiend landschap, koolzaadvelden en oude plaatsjes. Na vijf kilometer val ik op een oneffen pad, gevolg blauwe knie en  een gekneusde rib, dat is wel lastig tijdens het lopen, maar met een dosis paracetamol is het wel te doen. De rest van de groep treft de burgemeester van Wellingborourgh en gaat met hem op de foto, ik weet niet of ze gevraagd hebben of hij een eindje mee op wilde lopen, maar dat zou niet verkeerd zijn geweest denk ik.

Paul en Linda verzorgen de BBQ. Wat een pech dat het op dat moment erg regent. Gelukkig  is er een afdak bij de voordeur waar een beetje beschut kan worden gebakken. We vieren de verjaardag van Hans.

Op zondag is er weer een mooie route door de velden, langs een super sjiek golfresort en een kerk uit 1200. We lopen lekker. En dan zit de wandeltocht er al weer op, allemaal een IML medaille en stempel rijker.

Op naar de volgende IML…. In 2018 voor ons nog Diekirch, Nijmegen en Arenzano (Italië) en wie weet volgend jaar naar Ierland.

Adi van Oijen - Brussen